جزء هشتم

160 انعام: من جاء بالحسنه فله عشر امثالها ومن جاء بالسیئه فلا یجزی الا مثلها

هرکس حسنه ای را با خود بیاورد 10 برابر پاداش دارد وهر کس سیئه ای را با خود بیاورد جز به اندازه آن جزا نمیشود

نکات:

1-     آیه بیانگر رحمت واسعه خداست که علیرغم ارسال رسل و اعطای عقل به بشر واتمام حجت  باز هم به او فرصت میدهد در برابر هر کار بد تنها یک گناه ،ودر برابر انجام خیرات پاداشی ده برابر میدهد

2-     ظاهرا این حداقل پاداش در برابر خیرات است چرا که در برخی موارد سخن از" چند ین برابر " و"اجر بی حساب "

(اضعافا مضاعفه –اجر بغیر حساب)

3-     "جاء ب " معنی آوردن دارد هرکس حسنه ای با خود بیاورد .. شاید آیه اشاره به انبوه کارهای خوبی دارد که از ما سر میزند وهمین جا مدفون میشود !قران صدقه هایی را که با منت همراه میشود را باطل اعلام کرد (لا تبطلو صدقاتکم بالمن والاذی) ،کارهایی که برای ریا انجام میشود ، وکارهایی که با انجام پاره ای گناهان به تعبیر قرآن " حبط " وتباه میشود وبا خود نمیبریمشان !واز سویی  گناهانی که پس از  توبه یا  کمک به دیگران یا حسنات از بین رفته وبا خود نمیبریمشان !(ان الحسنات یذهبن السیئات)